ကုုိးသိန္းသခင္ႏွင့္ ငါးစီးရွင္

ျမန္မာ့သမုုိင္းတြင္ အေရးပါ လွ်က္ရွိေသာ ျမန္မာႏုုိင္ငံ အလယ္ပုုိင္းသုုိ႔ ေပါက္ေရာက္ လာေသာ သွ်မ္းမ်ားတြင္ အသခၤယာ၊ ရာဇသႀကၤန္ႏွင့္ သီဟသူရ အမည္ရွိေသာ သွ်မ္းညီေနာင္ သုုံးဦးမွာ ေက်ာက္ဆည္ေဒသတြင္ အျခစုုိက္၍ ထင္ရွားလာသူမ်ားျဖစ္သည္။ 

သွ်မ္းညီေနာင္ သုံးဦးမွာ သွ်မ္းမွဴးမွတ္ မ်ဳိးထဲမွျဖစ္ၿပီး ဖခင္မွာ ခြန္ဆုိင္ခမ္းဖန္း ျဖစ္၏ ေပါက္ကန္နန္းေတာ္ကုိ ဆန္ေရ စပါးအမ်ားဆုံး ပံ့ပုိးေသာ ဤသွ်မ္းမိသားစုကုိ ေပါက္ကန္ရွင္ဘုရင္ (တလုတ္ေျပးမင္း) ကဘြဲ႕သစ္မ်ားျဖင့္ ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္ စားေလသည္-

အေဖ ခြန္ဆုိင္ခမ္းဖန္း = သခၤဗုိလ္

သား ခြန္အုိက္ဆုိင္ခုိင္=အသခၤယာ ျမင္စုိင္းစား

သား ခြန္ယီဆုိင္ကမ္ =ရာဇသႀကၤန္ မကၡရာစား

သား ခြန္ဆမ္ဆုိင္ရွဲန္ =သီဟသူ ျမစ္သာစား (ေဒါက္တာ စုိင္းဆန္အုိက္ေရး ဆုိမိသားစု)

အသခၤယာသည္ ပုုဂံမင္း ဥစၥာႏွင့္ သုုံလူလ တုုိ႔၏ေျမး စ၀္ဦးႏွင့္ဆက္၏ ( ဓါတ္ပုုံ ၂၉၁/၁၀ - ၁၄)။ ထုုိညီေနာင္သုုံးဦးတြင္ အငယ္ဆုုံး သီဟသူရ ကားေနာင္ေတာ္မ်ားထက္ပုုိ၍ မင္းျဖစ္ရန္ လုုံ႔လျပဳုုသူျဖစ္ပါသည္။ မ်ားမၾကာမီ ျမန္မာတုုိ႔ကုုိ စည္းရုုံး၍ တရုုတ္အားေတာ္လွန္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္ၾကပါေတာ့သည္။ ဇင္းမယ္ (ခ်င္းမုုိင္)တြင္ ရွိေသာသွ်မ္းတုုိ႔၏ အကူညီကုုိလည္း ရယူခဲ့ပါသည္။ -

AD- 1295 သီဟသူရသည္ ဆင္ျဖဴရွင္ဘြဲ႔ခံသည္။ (ဓါတ္ပုုံ ၃၈၉-၈/၈) ေနာက္တစ္ႏွစ္တြင္ ထီးျဖဴေဆာင္းတဲ့ မင္းတစ္ပါးအျဖစ္ ေနထုုိင္းေၾကာင္းသိရသည္။ (ဓါတ္ပုုံ ၂၈၅/၂)၊ ပုုဂံထီးနန္း၌ မင္းရွိေသာလည္း သွ်မ္းညီေနာင္သုုံးတုုိ႔သာလွ်င္ စင္စစ္ တန္ခုုိးအာဏာရွိ သူမ်ားျဖစ္သည္။ (ဓါတ္ပုုံ ၂၈၅/၂) -ေဒါက္တာ သန္းထြန္း ျမန္မာရာဇ၀င္ စားတမ္း အမွတ္-၁

AD- 1297 ေပါက္ကန္နန္းတြင္း မွဴးမတ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ သွ်မ္းညီေနာင္သုံးဦးမွ ညီေထြးသီဟသူအား ေပါက္ကန္၏ ဘုရင္ ဧကရာဇ္အျဖစ္(ေက်ာ္စြာကုိနန္းခ်၍) နန္းတင္ၾကေလသည္။ ထုိအခ်ိန္ သီရိရာဇာ ဆုိသူမင္းမ်ဳိးတစ္ဦးသည္ ေက်ာက္ဆည္၌ လူသူစုစည္းၿပီး သွ်မ္းမင္းကုိပုန္ကန္၏။ သီဟသူက ဇင္းမယ္(ခ်င္းမုိင္) ဘုရင္ပပုိင္ဆီဖူး၏ အကူညီယူ၍ ပုန္ကန္မူကုိ ၿဖိဳခြင္းလုိက္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔ေသာ နယ္ေျမကုိ သိမ္းသြင္းလုိက္ႏုိင္သည္။

ထိုကာလ၌ မြန္ဂုိတာတာ တင္ေျမွာက္ထားေသာ ေက်ာ္စြာကုိျဖဳတ္ခ် ေသာေၾကာင့္မြန္ဂုိးတုိ႔က မေက်နပ္ဘဲ ျပန္လာၾက၏။ သီဟသူက မွဴးမတ္မ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္ၿပီးသီဟ သူပလႅင္ေပၚမွ ဆင္းေပးခါ၊ ေစာနစ္ကုိ တင္ေျမွက္လုိက္ၾက ျပန္သည္။ မြန္ဂုိးတုိ႔က သူတုိ႔နန္းတင္ခဲ့ေသာ ေက်ာ္စြာ၏သား ပဥၥင္း၀တ္ႏွင့္ ရွိေသာ ကုမာရကႆပကုိပါ ေခၚေဆာင္လာလွ်က္ သွ်မ္းမင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမင္စုိင္းကုိ AD 1300- January -25 -ရက္ တြင္၀င္ေရာက္ တုုိက္ခုုိက္သည္။

သွ်မ္းညီေနာင္သုံးဦးတုိ႔ ခံစစ္ျပဳထား၍ တရုတ္တုိ႔ ၿမိဳ႕ကုိသိမ္းရန္ February -28 -ရက္ အားသြန္ႀကိဳးစား တုိက္ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ေခ်။ March -12 ရက္တြင္ခြန္အုိက္ဆုိင္ခုိင္(ခြန္ဆုိင္ခမ္းဖန္း ေခၚသခၤဗုိလ္ ) အသခၤယာေစ့စပ္ရန္စကား ကမ္းလမ္းလုိက္သည္ မြန္ဂုိးတရုတ္ကုိ ေမာင္းထုတ္ခဲ့၍ သွ်မ္းညီေနာင္မ်ား တလုတ္ကန္မင္း ဟုနာမည္ရလာသည္။

ေနာက္ပုိင္း၌ သီဟသူက မြန္ဂုိးမ်ားႏွင့္ မိတ္ဖြဲ႕လာသည္။ မြန္းဂုိးတပ္၌ သွ်မ္းတပ္မူးႀကီး ခြန္ယီကြဲခမ္း၊ ခြန္ေတာင့္ႏြဲ႕ လည္းပါလာ၍ သူတုိ႕၏ ကူညီေျဖာင္းဖ်ေျပာဆုိ ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ မြန္ဂုိးဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေျပလည္လာ၏။ မြန္းဂုိးမ်ားက 1303 -April -4-ရက္တြင္ သီဟသူကုိပင္ ေပါက္ကန္၏ ဘုရင္ဧကရာဇ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳကာ ျပန္သြားၾကေတာ့သည္။ (ေဒါက္တာ စုိင္းဆန္အုိက္ေရး ဆုိမိသားစု)

AD- 1342 ခုုႏွစ္ ေမာ၀္သွ်မ္းတုုိ႔ေျမျဖစ္ေသာ ေရႊလီျမစ္ညာေဒသကုုိ တရုုတ္တုုိ႔က လုုန္ခၽြန္က်န္ဟုုေခၚသည္။ ေမာျမစ္ဟုုလည္းေခၚသည္။ ေမာ၀္ေဒသကုုိ အုုပ္ခ်ဳပ္သူမွာ သုုိခုုိဖြား အမည္ရွိသူပင္ျဖစ္သည္။ မြန္ဂုုိအာဏာပုုိင္တုုိ႔ကုုိ ေတာ္လွန္၍ ယြန္နန္နယ္အတြင္းသုုိ႔ မၾကာခဏ ၀င္ေရာက္တုုိက္ခုုိက္ သူလည္းျဖစ္သည္။ မြန္ဂုုိတုုိ႔၏ ေနာက္ဆုုံးဧကရာဇ္ျဖစ္ေသာ ယႊန္႔က်န္က AD- 1342 ခုုႏွစ္ တစ္ႀကိမ္၊ AD- 1346 ခုုႏွစ္တြင္ တစ္ႀကိမ္၊ AD- 1348 ခုုႏွစ္တြင္ တစ္ႀကိမ္ သုုံးႀကိိမ္ တုုိင္တုုိင္ စစ္ခင္းေသာလည္း သုုိခုုိဖြား၏ အင္အားကုုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းမရွိႏုုိင္ပါ။ -ေဒါက္တာ သန္းထြန္း ျမန္မာရာဇ၀င္ စားတမ္း အမွတ္-၁

ေမာ၀္သွ်မ္း ဘုုရင္ျဖစ္ေသာ သုုိခုုိဖြားသည္ ေနာင္တြင္ သွ်မ္းတုုိ႔၏ ကုုိးသိန္းသခင္အျဖစ္ သမုုိင္းတြင္ ထင္ရွားလာခဲ့သည္။

ယင္းတုုိ႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ခဲ့ေသာ သွ်မ္းမ်ားသည္ ျမန္မာ့သမုုိင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ သွ်မ္းညီေနာင္သုုံးဦး ပင္ျဖစ္သည္။

ကုုိးသိန္းသခင္တုုိ႔၏ မ်ဳိးဆက္ ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ

AD- 1351 ခုုႏွစ္ ပင္းယသီဟသူရ ခမည္းေတာ္ႀကီး နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ ေက်ာ္စြာသည္ ပင္လယ္ၿမိဳ႔တြင္ နန္းတက္ေလသည္။ နန္းတက္ၿပီး မၾကာမီ ဆင္ျဖဴ ငါးစီးရေလသည္။ ထုိအေၾကာင္းကို ေနာင္ေတာ္ၾကားေသာ္ ညီေတာ္ကို နန္းအပ္ၿပီး မိမိမွာမူ  ေတာထြက္ေလသည္။ ေနာင္ေတာ္ဥဇနာမင္းသည္ သက္ေတာ္ ၄၂ တြင္ နန္းဆင္းေလသည္။

ေနာင္ေတာ္နန္းဆင္းေသာ္ ေက်ာ္စြာသည္ သကၠရာဇ္ ၇၀၄ တြင္ စစ္ကိုင္းမွတပါး က်န္ ခမည္းေတာ္ပိုင္ နယ္ေျမမ်ားကို သိမ္းၿပီး မင္းလုပ္ေလသည္။ စစ္ကိုင္းတြင္ ညီေတာ္ အသခၤယေစာယြမ္းမွ မင္းလုပ္ေနေလသည္။ ဆင္ျဖဴငါးစီးရၿပီး ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာဟု အမည္တြင္ေလသည္။ မင္းျပဳၿပီး မၾကာေသာ္ႏွစ္တြင္ နတ္ျမင္းကဲ့သုိ႔ ျမန္ေသာ သိေႏၵာျမင္းကို ရေလသည္။

တေန႔လ်ွင္ ေက်ာ္စြာသည္ စစ္ကိုင္းကို သိမ္းပုိက္လုိေသာ္ေၾကာင့္ အသခၤယေစာယြမ္းရွိရာကို သူရဲေကာင္း ငခင္ညိဳလႊတ္ၿပီး လုပ္ႀကံခုိင္းေလသည္။ ငခင္ညိဳလည္း သခင္ခုိင္းသည့္အတုိင္း သြားေလရာ အေျခအေနမေပး သျဖင့္ ၿမိဳ႔ျပင္တြင္ ၃ ရက္တိတိ အစာမစားရဘဲ အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနေလသည္။ အခြင့္သာေသာ္ ၿမိဳ႔ထဲသုိ႔ ၀င္ေလသည္။

နန္းေတာ္သို႔၀င္မိေသာ္ နန္းတင္ေသာထမင္းကိုေတြ႔ၿပီး ဗိုလ္အလြန္ဆာသျဖင့္ စားမိေလသည္။ ထုိေနာက္ အသခၤယေစာယြမ္း စက္ေတာ္ေခၚရာအေဆာင္သုိ႔သြားေလသည္။ ေခါင္းရင္းက ရပ္ၿပီး ဤသုိ႔ စဥ္းစား ေလသည္။ “ သည္မင္းသည္ ယေန႔တြင္ ငါ၏ ထမင္းရွင္ျဖစ္ေလၿပီ၊ ထမင္းရွင္ကို ျပစ္မွားေသာ္ သံသရာတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေသရမည္ျဖစ္သည္၊ သည္မင္းကို မသတ္၍ ျပန္ေသာ္ တစ္ခါသာေသရမည္၊ ” ဟုေတြးၿပီး အသခၤယေစာယြမ္းကို တစ္စီးရွင္သီဟသူရ ခ်ီးျမင့္စားေသာ ရတနာေက်ာက္စီဓားကိုသာ ယူခဲ့ၿပီး နန္းၿမိဳ႔သုိ႔ ျပန္ခဲ့ေလသည္။

နန္းေတာ္သုိ႔ေရာက္လ်ွင္ မိမိထင္ျမင္ပံုကို အေၾကာင္းစံုေလ်ွာက္ေလရာ ဘုရင္မွ “ ငါ့ကၽြန္သည္ ထမင္းတနပ္ စားရုံမ်ွျဖင့္ သူေက်းဇူးကို သိတတ္သည္၊ ငါကိုယ္ေတာ္အေပၚဆုိလ်ွင္ အဘယ္သုိ႔ ဆုိဖြယ္ရွိအံ့နည္း” ဟု ေတြးၿပီး စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ မ်ားစြာ ခ်ီးျမင့္ေလသည္။ 

ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာသည္ တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရင္း သက္ေတာ္ ၄၅ တြင္ အနိစၥေရာက္ေလသည္။

အထက္ပါသမုုိင္းသည္ သွ်မ္းညီအကုုိခ်င္းခ်င္း အာဏာႏွင့္ပါ၀ါအတြက္ စစ္ခင္းလုုပ္ႀကံခဲ့ေသာ သာတက သရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ 

ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႕ သမုုိင္းေတြ႔ရွိခ်က္အရ ေက်ာက္ဆည္နယ္က ျမန္မာေတြ စတင္ေနထုုိင္ခဲ့တဲ့ တစ္ဆယ့္စ္ရြာရဲ႕ နယ္ေတြကုုိ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ။ 

ရြာနာမည္ စာလုုံးေပါင္းကုုိလည္း ေက်ာက္စာပါ အတုုိင္းေရးထားပါတယ္။

ပင္လယ္၊ ပႅဥ္မနာ၊မႅစ္သာ၊ ရငုုန္၊ ျမင္ခုုံတုုိင္၊ ပနန္၊ တမုုတ္၊ သင္ေတာင္၊ မကၡရာ၊ တပႅက္သာနဲ႔ ခံလွဴ၊ ေပါင္းတစ္ဆယ့္တစ္ရြာျဖစ္ပါတယ္။

ပင္လယ္ဆုုိတဲ့ နာမည္က သွ်မ္း၊ ခလွဴက မြန္၊  ပႅဥ္မနာ၊ ရငုုန္၊ ပနန္၊ မကၡရာ နဲ႔ တပႅက္သာ ဆုုိတာေတြ ျမန္မာနာမည္ မဟုုတ္ပါ၊ ျမန္မာနည္မည္ဆုုိရင္ မႅစ္သာ၊ ျမင္ခုုံတုုိင္၊ တမုုတ္နဲ႔ သင္ေတာင္ တုုိ႔ေတြပဲရွိတယ္။ 

သွ်မ္းမင္းမ်ားတည္ခဲ့တဲ့ သွ်မ္းနာမည္နဲ႕ အထင္ကရ ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားမွာ ( ယေန႔သွ်မ္းျပည္ျပင္ပရွိ)

ပင္လယ္           - လြင္ျပင္က်ယ္ ေရျပင္က်ယ္

ပင္းဒယ            - စြယ္ေတာ္ပင္လြင္ျပင္

စကုုိင္း (စစ္ကုုိင္း)-  ေရစီးသန္ျမစ္ 

အာ၀ (အင္း၀) - ျမစ္ဆုုံရာပိတ္၍ တည္ျခင္း။

မိန္းေကာင္ (မုုိးေကာင္း) - စည္ေတာ္ၿမိဳ႕ (ဗုုံ)

မိန္းယမ္း (မုုိးညွင္း ) - ဗ်ဳိင္းၿမိဳ႕

ကေလး   - ေရာင္း၀ယ္ေရး ေကာင္းတဲ့ေစ်း

ေသာင္သြတ္ အ၀အ၀င္ ျမစ္ႀကီးကုုိစီး၀င္ရာအ၀င္ စသည္တုုိ႔သည္ ျမန္မာမင္းမ်ားႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ သွ်မ္းတုုိ႔ မင္းစုုိက္ခဲ့ရာၿမိဳ႕မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ျခားသွ်မ္းၿမိဳ႕နာမည္မ်ားမွာ *@@*

ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာသည္ ပင္းယေခတ္ တစ္စီးရွင္ သီဟသူရ၏ သားေတာ္အငယ္ ျဖစ္သည္။ (ခရစ္-၁၃၅၁)(ေကာဇာ-၇၁၃)တြင္ နန္းတက္သည္။ နန္းသက္ ၉-ႏွစ္ျဖစ္သည္။ သားေတာ္သံုးပါးရွိသည္။ သားေတာ္အႀကီးမွာဥဇနာေျပာင္မင္း ျဖစ္သည္။ သားေတာ္အလတ္မွာေက်ာ္စြာငယ္ျဖစ္ၿပီး သားေတာ္အငယ္မွာ နရသူရ (ေမာပါမင္း) အျဖစ္နာမည္ေၾကာ္သည္။ ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ ၿပီးေနာက္ သားေတာ္အလတ္ ေက်ာ္စြာငယ္ နန္းတက္သည္။ 

 ငါးစီရွင္သီဟသူ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္တြင္ ျမန္မာတို႔ရိုးရာအရ ကိုးကြယ္သည့္ အျပင္ ၃၇ မင္းအနက္ ငါးစီးရွင္နတ္ အျဖစ္သို႔ေရာက္သည္ဟု ယံုုၾကည္ၾကသည္။ ျမန္မာတုုိ႔၏ အျပင္ ၃၇ မင္းလုုိ႔ဆုုိျပရာ နံပါတ္ ၃၇ ေျမာက္နတ္မင္းသည္။  ယြန္းဘုုရင္ ျဗသံ ( ယြန္းဘုုရင္) ေဖၚျပပါရွိသည္။ 

ယေန႔ကုုိယ္းကြယ္ေနၾကေသာ ကုုိးၿမိဳ႕ရွင္ နတ္မင္းသည္လည္း ကုုိးသိန္းသခင္ပင္ျဖစ္၍ ျမင္းျဖဴရွင္သည္ ၎၏ စစ္သူႀကီးပင္ျဖစ္သည္။

ကုုိးသိန္းသခင္ႏွင့္ ငါးစီးရွင္တုုိ႔သည္ ျမန္မာ့သမုုိင္းတြင္သာမက ျမန္မာ့နတ္ကြန္းနတ္နန္းတြင္လည္း ပါ၀င္ေနခဲ့ေသာ သွ်မ္းသာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပရင္ သွ်မ္းညီေနာင္မ်ားအတြက္.. က်ားေပါက္

ထုုပ္ႏုုပ္

--ေဒါက္တာ စုိင္းဆန္အုိက္ေရး ဆုိမိသားစု

--ေဒါက္တာ သန္းထြန္း ျမန္မာရာဇ၀င္ စားတမ္း အမွတ္-၁
-- ဦးကုလား၊ မွန္နန္း 

 ခ်စ္ေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးအား အစဥ္သျဖင့္ ေလးစားလွ်က္  

"۩"