Alphabetum Barmanum ( ျမန္မာစာ အစ )

By Alphabetum Barmanum

ပေဒါင့္ လူမ်ဳိးမ်ား

ကခ်င္ျပည္နယ္ သမိုင္းေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္

ကခ်င္လူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရွးပေ၀သဏီကစျပီး အေရွ႕သံလြင္ျမစ္ (Sakhkung Hka)၊ အေနာက္ 


အိႏၵိယျပည္၊ ျဗဟၼာပုတရျမစ္ၾကား ယခုတရုတ္ျပည္ အေနာက္ေျမာက္၊ တိဘက္အေရွ႕ေျမာက၊္ 


မြန္ဂိုးလီးယားကေန ေတာင္ဘက္ (လက္ရွိေနထိုင္သည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္) သု႔ိ 


ဆက္လက္ေနထိုင္လာခဲ့သည္။ ယင္းနယ္ေျမမ်ားသည္ ကခ်င္လူမ်ိဳးစုတို႔၏ 


ဇာတိခ်က္ေၾကြေနရာမ်ားပင္ ျဖစ္ကာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကသည္။

၁၈၂၄ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အဂၤလိပ္ (ၿဗိတိသွ်) မ်ား ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ၁၈၈၅ ခုႏွစ္ ႏို


၀င္ဘာ ၂၉ တြင္ သီေပါမင္း နန္းက်ၿပီးေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ ၁၈၈၅ ဒီဇင္ဘာ 


၅ရက္ေန႔၌ ဗန္းေမာ္ကို ေရာက္ရိွလာခဲ့သည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္ေန႕ ျဖစ္ေပၚလာပံု

ဇန္နဝါရီလ(၄)ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ၿဗိတိသၽွအစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ သည့္
လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရရိွခဲ့ၿပီး ေနာက္ထပ္ ၆ရက္အၾကာ

ဇန္နဝါရီလ(၁၀)ရက္ေန႔ကို ကခ်င္ျပည္နယ္ေန႔ သတ္မွတ္ေပးလိုက္သည္။


ထိုေန႔တြင္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕၊ စီတာပူမေနာကြင္း၌ နံနက္ ၈း၀၀နာရီတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ 

ပထမဦးဆံုးေသာ သမၼတႀကီး ဦးစပ္ေရႊသိုက္ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္၍ မေနာ 

မ႑ပ္ႀကီးဖြင့္လွစ္ကာ ပထမဆံုးေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ ျပည္နယ္ေကာင္စီကို 

စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။

ကခ်င္လူမ်ဳိးတို႕၏ အေရးႀကီးေသာ မေနာပြဲ(၅)မ်ဳိး

1. ပဒန္မေနာ(Padang MaNaw) 

စစ္ေအာင္ခ်ိန္ ေအာင္ပြဲခံသည့္ပြဲ။

2. ဆြတ္မေနာ(Sut MaNaw) 

ဓနဥစၥာ တိုးတက္ခ်ိန္၌ မနာလို ၀န္တိုမႈမ်ားရွိ မရွိ၊ ေပးဆပ္ရန္ေၾကြး ရွိ မရွိ၊ ရယူရန္ေၾကြးရွိ မရွိ၊ 


စံုစမ္းရင္း ေဆြသစ္မ်ဳိးသစ္ မိတ္သဂၤဟသစ္ ဖြဲ႔ေသာပြဲ။


3. ဂ်ဴမေနာ (Ju MaNaw) 

မက်န္းမာသည့္အခါ ႏွင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေသာ အဖိုးအို၊ အဖြားအိုမ်ား ေသဆံုးေသာအခါ 


က်င္းပေသာပြဲ။

“ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္”။ (၁၉၅၈)

ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦး ဇန္ထာရွင္

ပင္လံုစာခ်ဳပ္အားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံကိုထူေထာင္ ခဲ့သည့္ (၁၁) ႏွစ္ကာလတြင္

 ယင္းစာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ႏွင့္

ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း တို႕ သည္ ၄င္း၊ 

၁၉၅၄ တြင္ ျပည္ေထာင္စု ၀င္ ျပည္နယ္ တခုျဖစ္လာေသာ ကရင္ျပည္နယ္ သည္ ၄င္း မိမိတို႕

 ျပည္သူမ်ား ၏

 လြတ္လပ္ေရး၊ တန္းတူေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ေရး ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား ကို အမွန္တကယ္ခံ

စားရရွိၾကသလား? 

လြတ္လပ္ေေရး ကိုအလ်င္အျမန္ရလို၍ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ ပါ၀င္ ပူးေပါင္း ခဲ့ၿပီး

 ျပည္ေထာင္စု ၀င္

 ျပည္နယ္ မ်ား အျဖစ္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ႏွင့္ အညီ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္ အျပည့္ အ၀ ရရွိခဲ့

 ၾကသလား၊

 ျပည္ေထာင္စုထဲ တြင္ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိ မိမိတို႕ ၾကမၼာ ကိုမိမိ တို႕ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကသလား။

 ျပည္နယ္မ်ားသည္

 ကုိယ္ပိုင္ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ လည္း မရွိခဲ့၊ မိမိတို႕ၾကမၼာ ကိုလည္းမိမိတို႕ ဖန္တီးခြင့္လည္းမရခဲ့ ၾက၊

 မိမိ တို႕၏ အမ်ိဳးသား

 ဂုဏ္သိကၡာ တို႕ ညွိးႏြမး္ခဲ့ၾကရသည္သာမက ျပည္နယ္မ်ား တြင္ ဒီမိုကေရစီ ပါဆိတ္သုဥ္္း ခဲ့ရ

 ၿပီး 

…… မည္သို႕မည္ပံု ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္း ခဲ့ ရပံု ကို ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီး ဦး ဇန္ထာရွင္က
 သူ၏ 

”ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္” စာအုပ္တြင္ ေဖၚထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ဦးဇန္ထာရွင္ က နိဒါန္း ကိုေရးသား

ရာတြင္

 “….. ဒီမိုကေရစီ ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုး၍ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ကိုတည္တန္႕ ခိုင္ၿမဲေစလိုေသာ
 ျပည္ေထာင္စုသား 

တေယာက္အေနႏွင့္ဒီမိုကေရစီ ကို ျပည္ေထာင္စု တ၀ွမ္းလံုး၊ လွည္းေနေလွေအာင္း၊

 ျမင္းေဇာင္းမက်န္ အျပည့္

 အ၀ေပးႏိုင္ေသာအစိုးရေကာင္း တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ကိုေမွ်ာ္မွန္းတမ္းတလ်က္၊
 ျပည္ေထာင္စုသူ

 ျပည္ေထာင္စုသား တိုင္းအား အကူအညီေတာင္းခံ ရျခင္း ျဖစ္ပါသတည္း “ ဟူ၍

အဆံုးသပ္ထားပါသည္။ လြတ္လပ္စ ထူေထာင္စ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္

 ၀န္ႀကီးတဦးအေန နဲ႕


ဘာေတြ ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရၿပီး ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြက ဘာေတြမ်ား၊ 

ဘယ္လိုမွားခဲ့ၾကတာလဲ ဆိုတာ ကို ဒီစာ 

အုပ္ကိုဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ သိရွိ ၾက ရမွာ ျဖစ္ပါသည္္။ လူသည္မွား တတ္ပါသည္၊ ႏိုင္ငံေရး

 သမား 

တို႕လည္း အမွား ႏွင့္


 ကင္းၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ၏ ျပည္နယ္ေတြအေပၚမွာ သေဘာထား မ်ားသည္

 သာမန္ ပုထုဇဥ္လူသား 

မို႕ မွားတတ္ သည့္ အမွားမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ၊ မွား မွန္း သိသိ ႏွင့္ ျပဳလုပ္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီ

 စနစ္ ကို

 ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆန္႕က်င္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေပမည္။ ဒီမိုကေရစီ

 ႏိုင္ငံကိုထူေထာင္စ 

ကာလ ႏုနယ္ေနေသးေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ သမိုင္း အစမွာတင္ တာ၀န္ယူ

 ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ က 

ဒီမိုကေရစီ ရွင္သန္ႀကီးထြားေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ မျပဳခဲ့ပဲ အထူးသျဖင့္ ျပည္နယ္မ်ား တြင္ 

ဒီမိုကေရစီ 

ဆိတ္သုန္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ ကာ ဒီမိုကေရစီ ၏ အကိုင္းအခက္မ်ားကို ျမွစ္ခ်ိဳးခ်ိဳးခဲ့ သည္မွာ

 ေနာင္တြင္

 ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ႏွင့္ အေပါင္းပါ တို႕ စစ္ အာဏာ ျဖင့္ တက္လာၿပီး ဦးႏု အပါအ၀င္ 

အရပ္သားအစိုးရ တခုလံုးကို သူ၏ 

စစ္ဖိနပ္ေအာင္တြင္ ျပားျပား ၀တ္ေနေအာင္နင္းေျခကာ ဒီမိုကေရစိကို အျမစ္ကပါလွန္ေလွာ္၊

 ခုတ္လွဲဖ်က္စီး

 သည္အထိဆိုးဆိုး ၀ါး၀ါး ျဖစ္လာရန္ လမ္း စဖြင့္ေပးသည္ႏွင့္ အတူတူ ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့ သည္။

 တို္င္းျပည္ ကို 

တျပည္ေထာင္အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ တပါတီအာဏာ ရွင္စနစ္ဆီသို႕ တြန္းပို႕သည္ အထိ 

မိုက္တြင္း 

နက္လာၾကသည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္

တည္ေနရာႏွင္႔အက်ယ္အ၀န္း

ကခ်င္ျပည္နယ္သည္ ၃၄၃၇၉ စတုရန္းမိုင္က်ယ္ဝန္းသည္။ လူေနက်ဲပါးေသာ ေတာင္ေပၚေဒသျဖစ္သည္။ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ေျမာက္ပိုင္းတြင္တည္ရွိတည္ရွိၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အျမင့္ဆံုးေတာင္ထိပ္မ်ားျဖစ္သည့္ ခါကာဘိုရာဇီ၊ ဂန္လန္ရာဇီ တို႔တည္ရွိသည္။

 စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံတို႔ျဖင့္ ဝန္းရံထားသည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္ေန႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း

၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ 

ဇန္နဝါရီလ(၄)ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ၿဗိတိသၽွအစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့

သည့္

လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရရိွခဲ့ၿပီး ေနာက္ထပ္ ၆ရက္အၾကာ

ဇန္နဝါရီလ(၁၀)ရက္ေန႔ကို ကခ်င္ျပည္နယ္ေန႔ သတ္မွတ္ေပးလိုက္သည္။

ထိုေန႔တြင္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕၊ စီတာပူမေနာကြင္း၌ နံနက္ ၈း၀၀နာရီတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ 

ပထမဦးဆံုးေသာ သမၼတႀကီး ဦးစပ္ေရႊသိုက္ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္၍ မေနာ 

မ႑ပ္ႀကီးဖြင့္လွစ္ကာ ပထမဆံုးေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ ျပည္နယ္ေကာင္စီကို

 စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။

အဆိုပါ ျပည္နယ္ေကာင္စီ အစည္းအေဝး၌ ဦးဆမားဒူဝါဆင္ဝါးေနာင္အား ကခ်င္ျပည္နယ္၏ 

ပထမဆံုးေသာ ဥကၠ႒အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လ်က္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏

 ေရွ႕ေမွာက္တြင္ပင္ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုေစခဲ့သည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏

 ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒက်မ္းကို ကခ်င္ျပည္နယ္၏

 ဥကၠ႒သစ္ျဖစ္ေသာဦးဆမားဒူဝါဆင္ဝါးေနာင္၏ လက္သို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးမွ

 အပ္ႏွံေပးခဲ့သည္။

ကရင့္ရုိးရာဓေလ့ပြဲေတာ္မ်ား

ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏ ေရွးဘုိးဘြားဘီဘင္မ်ားသည္ ၀ိညာဥ္ကုိယုံၾကည္ၾကသည္။ ၀ိညာဥ္လိပ္ျပာသည္ လူ၏ခႏၶာကုိယ္တြင္ပူးကပ္မွီတြယ္ေနၿပီးလိပ္ျပာၽႏွင့္အတူရွိေသာသူ သည္ က်န္းမာသည္၊ သန္စြမ္းသည္၊ စိတ္ဓါတ္ၾကံခုိင္မႉရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ၾက၏။

ထုိ႔အတူသစ္ပင္သီးႏွံတုိ႔တြင္လည္း၎တ႔ုိကုိကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေသာ၀ိညာဥ္ရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ တနည္းအားျဖင့္ အပင္တုိ ့ကုိေစာင့္ေရွာက္ေသာ နတ္ဟုဆုိနိဳင္ေသာ ရုကၡစုိးနတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္တုိ ့ရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ၾက သည္။ ထုိနည္းအတူ ေတာင္ယာတြင္ ေတာင္ယာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေသာနတ္၊ လယ္ေျမကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေသာနတ္မ်ားအျပင္ လူေနအိမ္တြင္ အိမ္ကုိေစာင့္ေရွာက္ေသာနတ္ဟူ၍ ရွိသည္ကုိ ယုံၾကည္ၾကသည္။

ကရင္၏ မူလဇာစ္ျမစ္ (၃)

ကရင္၏ မူလဇာစ္ျမစ္

 (၃) ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္ (၃) သုေတသနစာတမ္း ေစာေဖာ (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) karen-womanျမစ္ႏွစ္မႊာ ျမစ္၀ွမ္းေဒသ၏ ထူးျခားခ်က္မွာ သမိုင္း သုေတသီႏွင့္ ပညာရွင္အမ်ားက လူမ်ိဳးေပါင္းစံုတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ စတင္ရာေဒသ Cradle of Civilization ႏွင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုတို႔၏ ေျမပံု Dust heap of the nations ဟု အသိအမွတ္ျပဳ ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ (Lands and peoples vol III, The grower society) page 217, In the garden of Eden, Mesopotamia, … has been called the Cradle of cilivation “because here the humen race is thought to have had its beginning and it has also been formed the dust heap of the nations” because the ruins of mighty empires or ancient times are buried under its sunbaked soil.) ကမၻာဦးက်မ္းတြင္လည္း လူကိုစတင္ရာ “ဧဒင္ဥယ်ာဥ္” ဆိုသည္မွာလည္း ဤေဒသကို ေဖာ္ညႊန္းလွ်က္ ရွိသည္။ အထက္တေနရာတြင္ ေဖာ္ျပထားသကဲ့သို႔ ဆီးမိုက္၊ ဟန္းမိုက္၊ အာရိယန္ စသည့္ အသားျဖဴ လူမ်ိဳးတို႔သည္ ဤေဒသႏွင့္ ဤပတ္၀န္းက်င္တြင္ပင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ထိုနည္းတူ အတည္တက် ေနထိုင္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးကို လုပ္ကိုင္ၾကေသာ ယဥ္ေက်းသည့္ မြန္ဂို အသား၀ါ လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ားကိုလည္း ဤေဒသတြင္ပင္ ေတြ႕ရသည္။ (Pratical knowledge for all by Sir John Hammerton, page 67, The begeinning of history, 1st column, While on the lower Euphreates there are another group doscribed as Mongolian.) ထူးျခားသည္မွာ ဤမြန္ဂို လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ယူဖေရးတီးျမစ္၏ ေအာက္ျမစ္၀ပိုင္း (Lower euperates) တြင္ အေျခခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမစ္ညွာပိုင္းႏွင့္ ျမစ္၀ပိုင္းကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက ျမစ္၀ပိုင္းသည္ ႏႈန္းေျမမ်ားရွိ၍ ေျမၾသဇာ ေကာင္းသျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး ပို၍ ေအာင္ျမင္မည္သာ ျဖစ္သည္။ ေျမၾသဇာ ေကာင္းေသာ ေနရာကို ေနရာယူထားျခင္းသည္ အျခားသူမ်ားထက္ ေစာစြာေရာက္ရွိျခင္း (သို႔) အျခားသူမ်ားထက္ အင္အားေကာင္းျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ ယူရန္ရွိသည္။ ထိုေနရာတြင္ အေျခခ်ေသာ မြန္ဂို အသား၀ါမ်ားသည္ မလြဲမေသြ ယဥ္ေက်းလာရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ေရွးေရွးအခါက အာရွအလယ္ပိုင္း စတက္ (Steppeg) ျမက္ခင္းက်ယ္ တျပင္တခြင္တြင္ သြားလာေနထိုင္ေသာ မြန္ဂိုအႏြယ္သည္ ျမစ္ႏွစ္မႊာ ျမစ္၀ွမ္းေဒသသို႔ ယဥ္ေက်းလာ၍ ေရာက္လာျခင္း မဟုတ္ဘဲ ေရာက္လာၿပီးမွ ယဥ္ေက်းသူမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ တိရိစၧာန္မ်ားကို အာရွတိုက္ အလယ္ပိုင္းတြင္ ေမြးျမဴခဲ့ၾကမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အတည္တက် မေနခဲ့သျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးလည္း လုပ္ႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုမူ ယူဖေရးတီး၏ ျမစ္၀ပိုင္း ေျမၾသဇာ အေကာင္းဆံုး ေနရာသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးျဖစ္၍ ယဥ္ေက်းမႈသည္လည္း တိုးတက္လာရမည္မွာ ဓမၼတာပင္ ျဖစ္သည္။ မြန္ဂို လူမ်ိဳးတြင္ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားကို ေလ့လာေသာအခါ … ၁။ တာတာ (Tartar) ၂။ ေနမဲန္ (Naimans) ၃။ ခါဂစ္ (Kirghiz) ၄။ ၀ီဂူး၀ါး (Uighurs) ၅။ ဟန္း (Huns) ၆။ ကစ္ပ္ကက္ (Kipchaks) ၇။ ကေရ (Karaits) စသျဖင့္ သိရသည္။

ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္ (၂)

ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္

 (၂) ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္ (၂) သုေတသနစာတမ္း ေစာေဖာ (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) karen-manကမၻာ့လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ား ကမၻာ့သမိုင္း စတင္ျဖစ္ေပၚမႈ The Beginning of History ကို ျပန္၍ ေလ့လာမည္ ဆိုပါက လူမ်ိဳးႀကီး ၃ မ်ိဳးကို ေတြ႕ရေပမည္။ ၎တို႔မွာ ၁။ အသားမည္း အႏြယ္ Negaroid နီဂရြိဳက္ ၂။ အသားျဖဴ အႏြယ္ Europoid ယူ႐ိုပြိဳက္ ၃။ အသား၀ါ အႏြယ္ Mongoloid မြန္ဂိုလြိဳက္ တို႔ ျဖစ္ပါသည္။ နီဂရြိဳက္ အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ အာဖရိကတိုက္ဖက္သို႔ ပ်ံ႔ႏွံ႔ၿပီး ကင္းယန္း၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယန္း၊ ဇင္ဘာေဘြးယန္း စသျဖင့္ အာဖရိက လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ပင္လယ္ သမုဒၵရာကို ျဖတ္၍ အေရွ႕အိႏိၵယ ကြၽန္းစုဘက္ ေတာင္ကြၽန္းမ်ား အထိပင္ ပ်ံ႔လြင့္ ေရာက္ရွိၾကေပသည္။ ယူ႐ိုပြိဳက္ အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ အာဖရိကတိုက္ ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ဥေရာပတိုက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ ထင္ရွားသည့္ ေရွးဦးမ်ိဳးႏြယ္မ်ားမွာ ဆီးမိုက္၊ ဟန္းမိုက္၊ အာရိယန္ စသည္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ အာရိယန္မ်ားသည္ အိႏၵိယျပည္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိၾကသည္။ ၎ယူ႐ိုပြိဳက္မ်ားကို Compton’s Encyclopedia စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ S.(K.L) စာမ်က္ႏွာ 98-A တြင္ ပါရွိေသာ Language Family Tree ေခၚ ဘာသာစကား မိသားစုတြင္ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ မြန္ဂိုလြိဳက္ ေခၚ အသား၀ါ အႏြယ္မ်ားသည္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ အာရွတိုက္ဘက္သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာၾကသည္။ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အသား၀ါ အႏြယ္၀င္ျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းသုေတသီမ်ားႏွင့္ ပညာရွင္မ်ားက လက္ခံထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသား၀ါ အႏြယ္ မြန္ဂိုလြိဳက္ကို သီးျခား ေလ့လာရန္ လိုပါသည္။ မြန္ဂိုလြိဳက္ ေခၚ အသား၀ါ အႏြယ္ အသား၀ါ အႏြယ္၀င္ မြန္ဂိုလူမ်ိဳးမ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ ရႏိုင္ေသာ အေျခအေနအရ လုိရင္းအခ်က္ကိုသာ တင္ျပပါမည္။ ကမၻာႀကီးကို ဘူမိေဗဒ ပညာရွင္မ်ားက သက္ဦးကပ္ (Palaeozoic or Primary Era)၊ သက္လယ္ကပ္ (Mesozoic)၊ သက္ေႏွာင္းကပ္ (Cenozoic Era)၊ စတုတၳကပ္ (သို႔) ႏွင္းခဲေခတ္ (Quarternary Era or Glacial Age) ဟူ၍ ေခတ္ ၄ ေခတ္ ခြဲ၍ ေလ့လာၾကပါသည္ (အေျချပဳ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမိုင္း ပ-တြဲ၊ စာ ၃၇-၅၅)။ သက္ဦးကပ္ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း သန္းေျခာက္ရာ (၆၀၀ သန္း) ခန္႔က စတင္ခဲ့ၿပီး စတုတၳကပ္ ေခၚ ႏွင္းခဲေခတ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္တသန္း (၁ သန္း) က စတင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ (ဤေခတ္မ်ား အေၾကာင္းကို အၾကမ္းဖ်င္း ေလ့လာလိုပါက ရန္ကုန္တိရိစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ သဘာ၀ သမိုင္း ျပတိုက္တြင္ ေလ့လာ ႏိုင္ပါသည္။) လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္တသန္း (၁ သန္း) က စၿပီး လူသားမ်ား စတင္ေပၚထြန္းခဲ့သည္ဟု သမိုင္း သုေတသီမ်ားက ယူဆၾကသည္။

ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္

ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္ ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္ (၁) သုေတသနစာတမ္း ေစာေဖာ (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္) karen-womans-costumeနိဒါန္း ကမၻာေပၚတြင္ လူမ်ိဳးတိုင္း၏ မူလဇာစ္ျမစ္တိုင္းသည္ ၀တၳဳဆန္ဆန္၊ စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္ဆန္သာ ျဖစ္ၾကၿပီး မည္သူမွ် အတိအက် ေဖာ္ျပျခင္း မျပဳႏုိင္ၾကေပ။ ဥပမာအားျဖင့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔သည္ မိမိတို႔ ဘုရင္ကို “ေနနတ္” မွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကၿပီး မိမိတို႔ လူမ်ိဳးကိုလည္း “ေနနတ္အႏြယ္” မ်ားဟု ယူဆ ၾကသည္။ ထိုနည္းတူ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ မူလဇာစ္ျမစ္ႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူဆ ေျပာဆိုၾကေပသည္။ အခ်ိဳ႕က ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ တိဘက္ လူမ်ိဳး ျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ တ႐ုတ္ျပည္ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းမွ ဆင္းသက္လာၾက ေသာ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး ျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ကရင္လူမ်ိဳးသည္ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟု ေခၚေသာ ဤႏိုင္ငံ၏ မူလ တိုင္းရင္းသား (aborgine) ဟု ဆိုၾက၏။ (Judson of Burma, by professor B.R. Pearn, page 79)။ တဖန္ အခ်ိဳ႕ကလည္း ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဆီးမိုက္ မ်ိဳးႏြယ္ႀကီးမွ ဟီဘ႐ူးေခၚ ေဟၿဗဲ အႏြယ္၀င္ ၁၂ မ်ိဳးထဲမွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ေလ၀ိ အႏြယ္ျဖစ္သည္ဟု အေထာက္အထားႏွင့္ အခိုင္အမာ ဆိုၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ မူလဗီဇႏွင့္ မူလဇာစ္ျမစ္ကို အရွိကို အရွိအတိုင္း ေဖာ္ထုတ္ရမည္မွာ သမိုင္းေပး တာ၀န္ တရပ္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ကရင္ဟူေသာ အမည္ ကရင္ဟူေသာ အမည္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူဆ ေျပာဆိုၾကသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ သိရသည္မွာ အမည္တခုကို ေခၚတြင္ရာ၌ အေၾကာင္းတခုခုကို အစြဲျပဳ၍ ေခၚေလ့ရွိၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဆူးမား (Sumer) လြင္ျပင္တြင္ အေျခခ် ေနထိုင္သည့္ လူမ်ိဳးမ်ားကို ဆူမားရီးယန္း ဟု ေခၚၾကသည္။ အကၠၿမိဳ႕ကို ထူေထာင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးကို အကားဒီးယန္း ဟု ေခၚၾကသည္။ အေမရိကတိုက္တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးကို အေမရိကန္ ဟု ေခၚၾကသည္။ ထုိနည္းတူစြာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း မိမိတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ထူးျခားေသာ အေၾကာင္းအရာ တခုခုအေပၚ မူတည္၍ ေခၚတြင္သည္လားဟု ယူဆစရာ ရွိပါသည္။ ယခင္က ေရးသားခဲ့ေသာ ကရင္၏ မူလဇာစ္ျမစ္ ပထမပိုင္းတြင္ မြန္ဂိုလူမ်ိဳးမ်ား အေစာဆံုး အေျခခ် ေနထိုင္သည္ဟူ၍ သမိုင္းသုေတသီမ်ား သိရွိလာသည့္ မက္ဆိုပိုေတးမီးယား ေဒသမွ ပါရွန္ ပင္လယ္ေကြ႕ထဲသို႔ စီး၀င္ေသာ “ကရန္ျမစ္”ကို အစြဲျပဳေခၚျခင္း ျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရွိေၾကာင္း ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ ဟစ္ေဆာ့ ေခၚ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးသည္ ၎တို႔ကိုယ္ကို ဟစ္ေဆာ့ဟု ေခၚၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးမ်ားက ၎တို႔အား ေခၚေသာ အမည္ျဖစ္သည္။ အီဂ်စ္ဘာသာစကားျဖင့္ ဟစ္ေဆာ့၏ အဓိပၸါယ္မွာ ႏိုင္ငံျခားသား အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ဟု အဓိပၸါယ္ ရသည္။

နာဂ အမ်ဳိးသားေ၇း သမိုင္းအက်ဥ္း

အထက္တြင္ ေဖၚျပသည့္သမိုင္းအရဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာဂ မ်ဳိးႏြယ္စုသည္
ေရွးပေဝသဏီကပင္ ေမဆိုပိုေတးမီးယားတြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုမွ ခရစ္ေတာ္မေပၚခင္
ထြက္လာ၍ မြန္ဂိုလီးယားကုန္းျပင္ျမင့္ တိဘက္ တရုတ္ျပည္ စသည္တို႔တြင္ ေနထိုင္လာခဲ့ျပီး
ေတာေတာင္အထပ္ထပ္ ျမစ္ေရအသြယ္သြယ္ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ယခုလက္ရွိ နာဂနယ္ေျမသို႔
ေရာက္ ရွိလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊ဤနယ္ေျမမ်ားတြင္ ကနဦးရွိ ေျမပိုင္ရွင္မ်ားကို တိုက္ထုတ္၍
ေနလာခဲ့ျခင္းမဟုတ္။ မည္သူမွ်မရွိေသာ၊ မည္သူမွ် မပိုင္ဆိုင္ေသာ နယ္ေျမအား လာေရာက္
ေနထိုင္ပိုင္ဆိုင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊ဤသို႔ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီၿပီး ေနလာခဲ့ေသာ သမုိင္း
တေလွ်ာက္တြင္ နာဂလူမ်ိဳးတို႔သည္ အျခားနိုင္ငံ၏ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္ ဟူ၍
သမိုင္းမရွိခဲ့ေပ၊ သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္ျဖင့္ေသာ္၎၊ အာဏာရွင္စနစ္ ျဖင့္ေသာ္၎
အုပ္ခ်ဳပ္စိုးမိုးလာခဲ့ျခင္းမရွိပါ။ တနုိင္ငံလုံးကိုတၿပိဳင္တည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေသာအစိုးရ ဟူ၍လည္းမရွိခဲ့ပါ၊
သို႔ရာတြင္ ေက်းရြာ တိုင္းသည္ လြတ္လပ္ေသာ ေက်းရြာမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ရြာသူႀကီးမ်ားကသာ
အုပ္ခ်ဳပ္လာ ခဲ့သည္၊ ထိုေက်းရြာမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေသာစနစ္သည္ အင္မတန္
ျမွင့္မားေသာဒီမိုကေရစီ (pure democracy) စနစ္ပင္ျဖစ္သည္။ တဦးတေယာက္၏
အခြင့္အေရးကို အလြန္ေလးစားၾကသည္။ ဥပမာ-ေတာတြင္း တေနရာ တြင္တန္ဖိုးရွိေသာ
အရာတခုခုကို မိမိအရင္ေတြ႔ရွိေၾကာင္း တဦးတေယာက္က အမွတ္အသားျပဳထားပါက
မည္သူမွ် ထိုအမွတ္အသားကို ဖယ္ရွားၿပီး အမွတ္အသားအသစ္ ျပဳလုပ္၍ မိမိပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္း
မျပဳ လုပ္ၾက။ လိမ္လည္မႈႏွင့္ ခိုး ရွားမႈႏွင့္ခိုးမႈဟူ၍ရွားသည္။ ရြာသားမ်ား အားလံုးက ရြာသူႀကီးအား
နာခံၾကျပီး ရပ္ေရးရြာေရး ကိစၥမ်ား ကိုရြာသူႀကီးႏွင့္အတူ ရြာလူႀကီးမ်ားက ဆံုးျဖတ္
ေျဖရွင္းခဲ့ၾကသည္။