အသက္ေထာက္ေပမဲ့
တစ္ရက္မေၾကာက္ေလခဲ့တဲ့
တစ္သက္တစ္ေယာက္သာ ေပၚထား
သားတို႔ရဲ႕အေမ
ကိုယ္ေနဟန္ၾကြၾကြ
ေျခသံဖြဖြက
ကမၻာ့လူမ်ဳိး အစုံစုံကို ရင္ခုန္ ကေစခဲ့တယ္။
ေအးျမစြတ္စိုတဲ့
စိမ္းကားတတ္တဲ့
အထီးက်န္တတ္တဲ့
အဂၤလန္ရဲ႕ ဇြန္လဟာ
အေမ့ေျခသံေတြနဲ႔ ယိမ္းက
သာယာလွပလို႔ ေနခဲ့ျပီ။မခံခ်ိေအာင္
အတိတ္မွာေႏွာင္ခဲ့ ေသာ္လည္း
သံမဏိလို မာ
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လို လွ
ထာ၀ရ အေမဟာ
ရာဇ၀င္မွာ
အေမွာင္ မ႐ိုင္းျပဘဲ
ကမၻာတခြင္မွာ
ေအာင္သမိုင္း လွခဲ့တယ္။
(၁)
အေမ့ဦးေခါင္းကား
ေသြးမ်ားနဲ႔ ရဲရဲ နီခဲ့ေသာ္ျငား
အေမ...တရားမလြတ္
ဦးမညြတ္ခဲ့၊
အေမ...ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေပမယ့္
သားတို႔... ေမ့မရႏိုင္တဲ့ ႏွစ္ေတြ၊ ႏွစ္ေတြ... ခေမာက္ကိုယ္စီ
ခြပ္ေဒါင္းနီတို႔
ဂႏၵီ ခန္းမကအျပန္
အသံေတြပိတ္သမို႔
အံေတြႀကိတ္လို႔
မာန္ေတြ သိပ္ခဲ့ရတ့ဲ ႏွစ္ေတြ။
က်ည္ရြာ နံေဘးက
မသဒီစရာ အေရးမွာ
ဒီတခါ ေ၀းၾကၿပီလား
ျပည္ျမန္မာ ကမၻာတလႊမ္းမွာ
အေမ့ကိုတမ္း
ညီညီညာညာ လြမ္းခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ။ အေမတစ္ခါ ကိုယ္ေယာင္ျပခဲ့တဲ့
ေရႊ၀ါေရာင္ ထိုအေရးမွာ
မေနသာေအာင္ ငိုအေတြးေတြနဲ႔
ျပည္ျမန္မာထူေထာင္ဖို႔အေရး
ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀းလို႔သြား
စိတ္အားငယ္ ခဲ့ၾကရတဲ့ႏွစ္ေတြ။
စုအေမ မေနသာ နာဂစ္အေရးမွာ
လူ႔ျပည္ဟာ ေသရြာျဖစ္ခဲ့
သူ႔ဥပေဒသာ အေျခမာျမစ္ခဲ့လို႔
ကမၻာမေၾကစရာ ညစ္ေထးခဲ့တဲ့
ဧရာျမစ္နံေဘးက
ရာဇ၀င္ထဲက အညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ႏွစ္ေတြ။ ဆက္ေျပာရင္ေတာ့
ဖက္မေျပာခ်င္ေတာ့တဲ့
ယက္ေတာဆင္ကြက္
တစ္သက္ေမ်ာရင္အခက္လို႔
တက္ တေခါက္ေခါက္နဲ႔
ဆက္၊ ဆက္ ေၾကာက္ခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ။
(၂)
ဒီလိုနဲ႔ ...အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မက
ရင္ေမာခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြ ကုန္ဆံုး
အေမ့အျပံဳးေတြေ၀ေတာ့
သူမ်ားေျမမွာေန
ေမာေတာ့ေမာေပမယ့္
အေမလာေျပာေတာ့
အေမာေျပတယ္အေမ။ ဆယ္လ္မြန္ငါး
သားတို႔တေတြဟာ
ျပည့္သံတမန္ အစစ္ပါလို႔
အေမ့အသံ ေမတၲာမို႔
အေ၀းေရာက္လို႔ပမ္းေပမယ့္
သားတို႔လန္းဆန္း
စိတ္ႏြမ္းေတြ ေျပခဲ့ရတယ္ အေမ။
အေမလာမွာႀကိဳ
ေဒါင္းပ်ဳိဟန္အျပည့္နဲ႔
ဒီလိုေန႔မွာ ျမန္း
ယူေကတ၀ွမ္းဆီက
ေထာင္ခ်ီမကတန္း
ရႊင္လန္းျမန္မာတို႔
ၿမိဳ႕လန္ဒန္ရဲ႕ သိမ္းျမစ္ကမ္းအနီး
အဂၤလန္ေတာ္၀င္ပြဲ ခန္းမႀကီးမွာ
“ကမာၻမွာ
ဒါ
ျမန္မာေဟ့”လို႔၊
သားတို႔... ၀င့္ၾကြားခြင့္ရခဲ့
ရြာျပန္မယ့္ အေမ
မာပါေစသား၊
သားတို႔ ျမန္မာရ့ဲေျမ
သာပါေစသား။ ။
တစ္ရက္မေၾကာက္ေလခဲ့တဲ့
တစ္သက္တစ္ေယာက္သာ ေပၚထား
သားတို႔ရဲ႕အေမ
ကိုယ္ေနဟန္ၾကြၾကြ
ေျခသံဖြဖြက
ကမၻာ့လူမ်ဳိး အစုံစုံကို ရင္ခုန္ ကေစခဲ့တယ္။
ေအးျမစြတ္စိုတဲ့
စိမ္းကားတတ္တဲ့
အထီးက်န္တတ္တဲ့
အဂၤလန္ရဲ႕ ဇြန္လဟာ
အေမ့ေျခသံေတြနဲ႔ ယိမ္းက
သာယာလွပလို႔ ေနခဲ့ျပီ။မခံခ်ိေအာင္
အတိတ္မွာေႏွာင္ခဲ့ ေသာ္လည္း
သံမဏိလို မာ
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လို လွ
ထာ၀ရ အေမဟာ
ရာဇ၀င္မွာ
အေမွာင္ မ႐ိုင္းျပဘဲ
ကမၻာတခြင္မွာ
ေအာင္သမိုင္း လွခဲ့တယ္။
(၁)
အေမ့ဦးေခါင္းကား
ေသြးမ်ားနဲ႔ ရဲရဲ နီခဲ့ေသာ္ျငား
အေမ...တရားမလြတ္
ဦးမညြတ္ခဲ့၊
အေမ...ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေပမယ့္
သားတို႔... ေမ့မရႏိုင္တဲ့ ႏွစ္ေတြ၊ ႏွစ္ေတြ... ခေမာက္ကိုယ္စီ
ခြပ္ေဒါင္းနီတို႔
ဂႏၵီ ခန္းမကအျပန္
အသံေတြပိတ္သမို႔
အံေတြႀကိတ္လို႔
မာန္ေတြ သိပ္ခဲ့ရတ့ဲ ႏွစ္ေတြ။
က်ည္ရြာ နံေဘးက
မသဒီစရာ အေရးမွာ
ဒီတခါ ေ၀းၾကၿပီလား
ျပည္ျမန္မာ ကမၻာတလႊမ္းမွာ
အေမ့ကိုတမ္း
ညီညီညာညာ လြမ္းခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ။ အေမတစ္ခါ ကိုယ္ေယာင္ျပခဲ့တဲ့
ေရႊ၀ါေရာင္ ထိုအေရးမွာ
မေနသာေအာင္ ငိုအေတြးေတြနဲ႔
ျပည္ျမန္မာထူေထာင္ဖို႔အေရး
ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀းလို႔သြား
စိတ္အားငယ္ ခဲ့ၾကရတဲ့ႏွစ္ေတြ။
စုအေမ မေနသာ နာဂစ္အေရးမွာ
လူ႔ျပည္ဟာ ေသရြာျဖစ္ခဲ့
သူ႔ဥပေဒသာ အေျခမာျမစ္ခဲ့လို႔
ကမၻာမေၾကစရာ ညစ္ေထးခဲ့တဲ့
ဧရာျမစ္နံေဘးက
ရာဇ၀င္ထဲက အညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ႏွစ္ေတြ။ ဆက္ေျပာရင္ေတာ့
ဖက္မေျပာခ်င္ေတာ့တဲ့
ယက္ေတာဆင္ကြက္
တစ္သက္ေမ်ာရင္အခက္လို႔
တက္ တေခါက္ေခါက္နဲ႔
ဆက္၊ ဆက္ ေၾကာက္ခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ။
(၂)
ဒီလိုနဲ႔ ...အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မက
ရင္ေမာခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြ ကုန္ဆံုး
အေမ့အျပံဳးေတြေ၀ေတာ့
သူမ်ားေျမမွာေန
ေမာေတာ့ေမာေပမယ့္
အေမလာေျပာေတာ့
အေမာေျပတယ္အေမ။ ဆယ္လ္မြန္ငါး
သားတို႔တေတြဟာ
ျပည့္သံတမန္ အစစ္ပါလို႔
အေမ့အသံ ေမတၲာမို႔
အေ၀းေရာက္လို႔ပမ္းေပမယ့္
သားတို႔လန္းဆန္း
စိတ္ႏြမ္းေတြ ေျပခဲ့ရတယ္ အေမ။
အေမလာမွာႀကိဳ
ေဒါင္းပ်ဳိဟန္အျပည့္နဲ႔
ဒီလိုေန႔မွာ ျမန္း
ယူေကတ၀ွမ္းဆီက
ေထာင္ခ်ီမကတန္း
ရႊင္လန္းျမန္မာတို႔
ၿမိဳ႕လန္ဒန္ရဲ႕ သိမ္းျမစ္ကမ္းအနီး
အဂၤလန္ေတာ္၀င္ပြဲ ခန္းမႀကီးမွာ
“ကမာၻမွာ
ဒါ
ျမန္မာေဟ့”လို႔၊
သားတို႔... ၀င့္ၾကြားခြင့္ရခဲ့
ရြာျပန္မယ့္ အေမ
မာပါေစသား၊
သားတို႔ ျမန္မာရ့ဲေျမ
သာပါေစသား။ ။
ေဇာ္ထက္ (ပ်ဥ္းမနား)
(အေမစုကို Steel Butterfly သံမဏိလိပ္ျပာလို႔ အေနာက္တိုင္း မီဒီယာက တင္စားတယ္။)
အေမစုနဲ႔ ေတြ႕ဆုံပြဲ ၂၂၊၀၆၊၂၀၁၂။ လန္ဒန္ၿမိဳ႕အမွတ္တရ။
(၈၈ မ်ဳိးဆက္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဆရာ၀န္တစ္ဦး Consultant Cardiologist UK မွ ေပးပုိ႔ေသာ ကဗ်ာျဖစ္ပါသည္။ )
Eleven Media Group မွကူးယူေဖၚျပသည္။
No comments :
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.